به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ثبت جهانی دارابگرد پیشکش؛ جلوی دستبرد آثار ساسانی را بگیرید!

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۹۴۷۸

سیاوش آریا کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران گفت: شهر باستانی دارابگِرد که از آن با نام یکی از سه شهر بزرگ باستانی سرزمین پارس نام می‌برند، در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی به سر می‌برد، اما مسولان به دنبال ثبت جهانی و افزودن آن به پرونده «منظر باستان‌شناسی ساسانی پارس» هستند. باوجود چالش‌های پرشمار و حل نشدنی این محوطه باستانی، بهتر است آن را از ثبت ملی نیز، خارج کرده و خیال خود را راحت کنیم!

او افزود: این شهر ارزشمند تاریخی که هویت و شناسنامۀ بالَنده و غرورآمیز مردم شهر داراب است، اِمروزه به جایگاهی برای تاخت و تاز چپاوُل‌گران میراث فرهنگی تبدیل شده و با دستبُرد‌های بی‌شمار خود به یکی از اَرزشمندترین یادگار‌های ملی کشور آسیب‌های برگشت ناپذیری را وارد آورده و آن را زیر و رو کرده اَند که دیدن چُنین صحنه‌هایی دل هر دوست دار تاریخ و فرهنگ ایرانی را به درد آورده و اَشک از چشمان آدمی سرازیر خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آریا ادامه داد:کَند و کاو‌های غیرمجاز بی شمار قاچاقچیان اَموال تاریخی و فرهنگی در عَرصۀ شهر باستانی دارابگِرد که به تازگی و چند روز گذشته انجام گرفته است، بیانگر نبود نظارت و حفاظت از سوی مسئولان ادارۀ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و دیگر نهاد‌های مسول شهر داراب است؛ مسئولانی که تنها سرگرم کاغذبازی‌های اِداری و حفظ میز و صندلی خود بوده و هیچ اَهمیتی به یادگار‌های بی‌همتا و تکرارناپذیر تاریخی نداده و از کنار دشواری‌های آن‌ها به سادگی می‌گذرند.

کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران گفت: اگر مسئولان زورشان بچَربد از بُن و ریشه دست‌اَندازی‌ها (تعرضات) به یادمان‌های تاریخی را رَد کرده و یا مربوط به گذشته‌ها می‌دانند و در فَرجام توپ را در زمین دیگر نهاد‌ها و اُرگان‌ها می‌اَندازند و از مسئولیت خویش شانه خالی می‌کنند؛ و این است سرنوشت غم اَنگیز یادگار‌های ملی و نشانه‌های هویتی مردمی با فرهنگ که در حال رنگ باختن و حذف از چهرۀ تاریخ و صفحۀ روزگار است. سرنوشت اَندوه باری که پیوسته تکرار می‌شود و همگی بی تفاوت از کنارش در می‌گذریم. در پایان نیز این هویت و شناسنامۀ اِفتخارآمیز مردم منطقه و یادگار‌های نیاکان پاک سرشت مان است که از دل تاریخ پاک خواهد شد.

آریا خاطرنشان کرد: در شش ماه گذشته، برای سومین بار است که غارتگران میراث فرهنگی با خیال آسوده به عرصه شهر باستانی دارابگرد دستبرد زده و با کند و کاو‌های غیرمجاز خود به لایه‌های باستان شناختی محوطه آسیب‌های برگشت ناپذیری را وارد آورده اند.

او در ادامه افزود: موضوع را به مسئولان میراث فرهنگی استان، یگانه حفاظت میراث فرهنگی و مدیر میراث فرهنگی شهرستان داراب اطلاع دادیم و خواستار رسیدگی و توجه بیشتر به این محوطه بسیار ارزشمند شدیم.

کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران تصریح کرد: با اینکه مسئول میراث فرهنگی شهر داراب یک ماه پیش از نصب دوربین‌های مداربسته و پدیداری کانکس در محوطه و وجود یک سرباز یا نگهبان برای حفاظت و حراست شهر تاریخی دارابگرد خبر داده بود، ولی همچنان این محوطه ارزشمند به حال خود رها شده و هر روز با چالشی روبه‌روست که ضرورت دارد نیرو‌های امنیتی و حراست میراث فرهنگی زودتر به موضوع ورود کرده و ابعاد آن را بررسی کنند.

داراب‌گِرد با نام سومین شهر بزرگ پارس یاد شده است که یکی از بزرگ‌ترین زرآبخانه‌های (ضراب خانه = جایگاه ضرب سکه) پارس در آن پدیدار شده است و همین بر ارزش و ویژگی این کهن شهر می‌اَفزاید.

باستان شناسان دیرینگی شهر دارابگِرد را وابسته (مربوط) به اواخر دورۀ اَشکانی و آغاز دورۀ ساسانی بر پایۀ سفال‌های موجود می‌دانند. همچنین اَردشیر بابکان بُنیادگذار دودمان ساسانی پیش از آن که به پادشاهی برسد، دارابگِرد را به قلمرو خود در آورده و جایگاه فرماندهی خود را از همین شهر گسترش می‌دهد. در این شهر بقایای کَندگ (خندق) از زمان ساسانیان برجای مانده و دارابگرد در روزگار ساسانیان رونق بسیار فراوانی داشته است.

شهر باستانی دارابگِرد در ۷ کیلومتری شهر داراب و ۲۴۰ کیلومتری جنوب خاوری (شرقی) شهرستان شیراز جای گرفته و با شمارۀ ۱۴ در تاریخ ۲۴ شهریورماه ۱۳۱۰ به ثبت ملی رسیده است.

باشگاه خبرنگاران جوان فارس شیراز

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: میراث فرهنگی ثبت جهانی دارابگرد شهر باستانی دارابگ میراث فرهنگی شهر داراب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۹۴۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد از سریال «حشاشین» به رسانه‌های عرب‌ زبان رسید

به گزارش «تابناک» به نقل از هنر آنلاین، این سریال روایتی حول محور یکی از مرموزترین افراد تاریخ بشر تحت عنوان حسن صباح که شاید بتوان او را پایه‌گذار نخستین سازمان اطلاعاتی تاریخ به شمار آورد را روایت می‌کند که پایگاه اصلی و نمادین آن‌ها در قلعه الموت قرار داشت و اقداماتی انجام داد که برای قرن‌ها منطقه خاورمیانه را تحت تاثیر قرار داده است. با این حال، اما رسانه‌های عرب زبان بر این سریال تاریخی نقد وارد کرده‌اند.

در سریال «الحشاشین» که ماه رمضان منتشر شد، گویش محاوره‌ای که شخصیت‌های سریال به آن صحبت می‌کردند، انتقاد‌های بسیاری را برانگیخت؛ چراکه سریال تاریخی بوده و زبان شخصیت‌ها باید عربی فصیح و کلاسیک می‌بود. در این راستا، تعدادی از بازیگران جامعه هنری مصر نیز این اثر را مورد انتقاد قرار دادند.

سمیحه ایوب، هنرمند و بازیگر، در همین زمینه گفت: عربی کلاسیک بهترین زبان در آثار تاریخی است تا نسل‌های کنونی آن زبان را درک کنند.

او همچنین به جای خالی عربی فصیح اشاره کرده و گفته است در آثار هنری نزدیک به ۱۵ سال است که از این زبان استفاده نمی‌شود و مردم دیگر به آن عادت ندارند.

مجدی احمدعلی، کارگردان مصری نیز عنوان کرد: انتقاد برخی از افراد به استفاده نکردن از عربی فصیح با توجه به تاریخی بودن این سریال طبیعی است و به نظر من ممکن است تکیه بر زبان عربی، عمدی از سوی سازندگان اثر باشد تا بیشترین مخاطب را همراه کنند.

محمد فاضل، کارگردان دیگری با اشاره به سریال الحشاشین، اظهار کرد: این اولین اثر تاریخی نیست که به گویش محاوره‌ای تکیه می‌کند، چراکه پیش از آن سریال‌های زیادی ساخته شده است، اما مهم‌ترین نکته این است که کار به خوبی ارائه و اطمینان حاصل شود که پیام آن بر مخاطبان تأثیر می‌گذارد.

طارق الشناوی، منتقد سینما نیز گفت: ما از دهه ۱۹۶۰ قوانینی را به ارث برده‌ایم که آثار تاریخی و مذهبی به زبان عربی فصیح یا کلاسیک ارائه می‌شود که این منطقی نیست. البته این در حالی است که «ریدلی اسکات ناپلئون را به انگلیسی ارائه کرد، هرچند او یک شخصیت فرانسوی است».

پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب

رسانه‌های عرب زبان مسئله دیگری که در مورد نمایش ماه رمضان مطرح شد را میزان دقت و اعتبار تاریخی و نقض برخی آثار با حقایق رخ داده خواند.

وجیهه عبدالرحمن، بازیگر، در رابطه با این موضوع گفته است که درام تاریخی متأسفانه ذهن بینندگان را با ابطال‌هایی که آزارش می‌دهد، آشفته کرده است و اگر فیلمنامه‌نویس حق داشته باشد با رمان اجتماعی، پلیسی یا عاشقانه بازی کند، حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است، همانطور که این امر در سریال الحشاشین (قاتلان) واکنش‌های بسیاری را برانگیخت.
پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آن‌ها فیلم‌نامه‌ها را از بین رویداد‌هایی برمی‌گزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیان‌شان را ستایش می‌کند و این قطعاً به نفع درام نیست.

بدون تاریخ، بدون تفسیر

او معتقد است عوامل این فیلم تمایلی به پایبندی به حقایق و آنچه کتاب‌های تاریخی روایت می‌کنند، ندارند؛ چراکه برخورد نمایشی با آثار ادبی و تاریخی، فیلمنامه نویس و کارگردان را مجبور می‌کند تا جزئیات زیادی را به آن اضافه کند و این امر ممکن است برتر از اثر ادبی باشد.

همچنین رسانه دیگری عنوان کرده است: سریال «الحشاشین» در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است، همچنین در این سریال تلاش چندانی برای تفسیر تاریخ نشده است.